|
XVI-WIECZNA WIEŻA TO JEDYNA POZOSTAŁOŚĆ PÓŻNOGOTYCKIEGO ZAMKU
|
|
ie znamy historii początków zamku żmigrodzkiego. Wiemy jedynie, że po raz pierwszy wskazano go w źródłach pisanych w roku 1296, ale prawdopodobnie wzmianka ta odnosiła się jeszcze do budowli o konstrukcji drewnianej. Z 1375 roku pochodzi informacja o castrum należącym w tym czasie do książąt oleśnickich. Po śmierci ostatniego Piasta oleśnickiego Konrada Białego w 1492 roku miasto wraz z warownią przeszło w posiadanie króla czeskiego Władysława Jagiellończyka, który wkrótce potem przekazał je nadreńskiemu feudałowi Zygmuntowi Kurzbachowi. Kurzbachowie mieszkali w Żmigrodzie do roku 1592. Za czasów kolejnych właścicieli, rodziny von Schaffgotsch, zamek był dwukrotnie niszczony przez pożary, jednak odbudowano go i ufortyfikowano w zgodzie z obowiązującymi wówczas w architekturze obronnej trendami, dzięki czemu w okresie wojny trzydziestoletniej przez dwa lata skutecznie opierał się atakującym go wojskom szwedzkim. W 1642 roku został jednak zdobyty i przez następnych osiem lat służył Szwedom za bazę wypadową na Śląsk.
|
|
|
ZAMEK W ŻMIGRODZIE NA RYCINACH F. B. WEHRNERA Z POŁOWY XVIII WIEKU, 'TOPOGRAPHIA SILESIAE' 1744-68
|
d połowy XVII wieku aż do roku 1945 posiadłość należała do rodu von Hatzfeld. W latach 1655-57 ówczesny właściciel Żmigrodu Melchior von Hatzfeld przebudował średniowieczną warownię na okazały barokowy pałac. Powstanie magnackiej rezydencji przyczyniło się do usunięcia starszych budynków i obwarowań, z których zachowano jedynie wieżę. W 1813 roku gościli w pałacu: car Aleksander I, król pruski Fryderyk Wilhelm III oraz posłowie angielscy i austriaccy, którzy debatowali tutaj nad planem ostatecznego unicestwienia potęgi Napoleona. Okazała rezydencja zniszczona została podczas działań wojennych w 1945 roku i do dziś pozostaje w ruinie. XX-wiecznej konserwacji doczekała się jedynie pochodząca ze starego zamku wieża.
|
WIEŻA ZAMKOWA NA WIZERUNKU LEISNERA Z 1794 ROKU
|
LITOGRAFIA F. PAZELTA Z POŁOWY XIX STULECIA
|
redniowieczną warownię usytuowano w miejscu z natury obronnym, wśród bagien i rozlewisk rzeki Baryczy. Było to otoczone fosą nieregularne założenie ze stojącą przy północnym odcinku murów basztą i bramą w części południowej. Istniejąca do dziś kamienno-ceglana wieża zbudowana została w roku 1560 z inicjatywy Wilhelma von Kurzbacha. Była to czterokondygnacyjna, czworoboczna budowla z kręconą klatką schodową. W XIX wieku zlikwidowano pokrywający ją czterospadowy dach, a w jego miejsce dobudowano górne partie, ozdabiając je romantycznym krenelażem.
|
PAŁAC NA POCZTÓWKACH Z OKRESU 1. WOJNY ŚWIATOWEJ
|
espół pałacowo-zamkowy położony jest w północnej części miasta, w otoczeniu malowniczego starego parku. Obok odrestaurowanej wieży w jego skład wchodzi ruina wspomnianego pałacu, którą na początku drugiej dekady XXI wieku również poddano rewitalizacji. Z dworca PKP do zamku prowadzi ul. Kolejową, a następnie – Poznańską dobrze oznakowany szlak turystyczny - dojście zajmuje około 25 minut. Wstęp do parku oczywiście wolny. (mapa zamków województwa)
|
RUINA W TRAKCIE REWITALIZACJI, 2011
|
W pobliżu:
Sułów - pozostałości zamku książęcego XIVw., 23 km
Wołów - zamek książęcy XIVw., przebudowany, 27 km
Milicz - ruina zamku książęcego XIV/XIXw., 31 km
|
tekst: 2002
fotografie: 2011
© Jacek Bednarek
|
|