amek Cesarski (Castello dell`imperatore), znany równie¿ jako Fortezza Santa Barbara lub Castello Svevo, jest uwa¿any za najwa¿niejsze ¶wiadectwo architektury Prato z XII wieku. Jego budowê rozpoczêto w 1237 roku na polecenie ¦wiêtego Cesarza Rzymskiego
Fryderyka II Szwabskiego (zm. 1250) w celu obrony i kontroli szlaków komunikacyjnych prowadz±cych z pañstw niemieckich do Florencji i dalej do Rzymu. Budowlê wzniesiono wed³ug projektu Riccardo da Lentini w miejscu ma³ej fortecy nale¿±cej wcze¶niej do rodziny Alberti (niemal ca³kowicie zrównanej z ziemi± w 1107 roku podczas oblê¿enia przez wojska Matyldy z Canossy). Pocz±tkowo pe³ni³a ona funkcjê siedziby
wikariusza cesarskiegoWikariusz cesarski by³ ksiêciem, któremu powierzono administrowanie ca³o¶ci lub czê¶ci ¦wiête imperium rzymskie w imieniu cesarza , goszcz±c nie¶lubnego syna Fryderyka, Fryderyka z Antiochii (zm. 1256), który wyruszy³ st±d na podbój Florencji w 1248 roku.
ZAMEK NA OBRAZIE Z 1856 ROKU
WIDOK OD PO£UDNIA, W TLE CHIESA DI SANTA MARIA DELLE CARCERI
GUIDO DOLCI, PRAWDOPODOBNIE LATA 40. XX WIEKU
P
race budowlane na zamku wstrzymano po ¶mierci cesarza w 1250 roku i nigdy ich nie ukoñczono. W XIV wieku, gdy Prato przesz³o pod jurysdykcjê florenck±, przekszta³cono go w garnizon wojskowy oraz wiêzienie. Na zamkowym dziedziñcu wybudowano drewniane baraki dla wojska, które z czasem zast±pione zosta³y zabudow± murowan±. Równie¿ mury zewnêtrze z up³ywem wieków zdominowa³a chaotyczna zabudowa miejska. W latach 30. XX wieku, za rz±dów faszystowskich, wszystkie te budynki zosta³y zburzone, a zamek przybra³ swój obecny wygl±d. Jeszcze wiosn± 1944 aktywi¶ci z
Republiki SaloRepublika Salò – istniej±ce w latach 1943–1945 marionetkowe pañstwo w pó³nocnych W³oszech. Zosta³o utworzone przez Benito Mussoliniego przy pomocy Niemców po obaleniu rz±dów faszystów we W³oszech. Zlikwidowane po wybuchu powstania, którego uczestnicy rozstrzelali Mussoliniego.
wykorzystali mury warowni do uwiêzienia setek mieszkañców Prato aresztowanych za tzw. strajk marcowy, a jesieni± tego samego roku, po zajêciu miasta przez partyzantów, pe³ni³y one funkcjê miejsca straceñ faszystów i domniemanych faszystów. Wydarzenie to zosta³o zapamiêtane jako masakra na zamku cesarskim. Po zakoñczeniu wojny na zamku przeprowadzono prace konserwatorskie, które przywróci³y jego pierwotny wizerunek i pozwoli³y na udostêpnienie go zwiedzaj±cym.
FOTOGRAFIE Z WCZESNYCH LAT 30. XX WIEKU, PRZED WYBURZENIEM BUDYNKÓW NA DZIEDZIÑCU
I DOMÓW PRZYLEGAJ¡CYCH DO MURÓW ZEWNÊTRZNYCH
amek zbudowano na planie kwadratu o boku 40 metrów, na którego naro¿ach wznosz± siê cztery przysadziste, kwadratowe wie¿e, którym z kolei towarzysz± mniejsze wie¿yczki usytuowane mniej wiêcej po¶rodku ka¿dej z kurtyn. Jego surow± formê urozmaicaj± gibeliñskie blanki (tzw. jaskó³czy ogon) na koronie murów, a tak¿e gotycki ³uk bramy
z rze¼bami lwów – symbolem w³adzy cesarskiej i dekoracj± w formie
pasów wykonanych naprzemiennie z bia³ego i zielonego marmuru. Niewiele wiadomo na temat oryginalnej zabudowy rezydencjalnej zamku, która nigdy nie zosta³a ukoñczona, a z czasem zast±pi³y j± bezstylowe budynki ery nowo¿ytnej.
amek po rewitalizacji to tylko mury zewnêtrzne i baszty, na które mo¿na wspi±æ siê po alabastrowych spiralnych schodach i sk±d rozci±ga siê panorama starej czê¶ci miasta. Dzi¶ to historyczne miejsce wykorzystywane jest g³ównie na potrzeby organizacji wydarzeñ kulturalnych oraz jako przestrzeñ dla projekcji filmowych w ramach tzw. kina pod gwiazdami.
ZAMEK W PRATO, TYM RAZEM PERSPEKTYWA OD PO£UDNIOWEGO WSCHODU
DOJAZD
P
rato po³o¿one jest oko³o 20 kilometrów na pó³nocny zachód od Florencji, sk±d prowadzi wygodna autostrada A11. Zamek stoi w centralnej czê¶ci miasta, przy Piazza Santa Maria delle Carceri. Miejsc parkingowych powinni¶my szukaæ na uliczkach wokó³ warowni lub w jej s±siedztwie (parkowanie p³atne).